Muhsin’in Omuzlarında Yükselebilmek…

Hafta içi kıymet verdiğimiz Ersan Hocamızın cenazesine iştirak ettik. Taziye diledik. Bıraktığı hatıraları dostlarla paylaştık. Bu vesile ile Mersinli bir abimizle de uzun zaman sonra kucaklaştık, dertleştik. Daha kelimeler cümlelerle buluşmamışken son görüştüğümüz yerde yaşadıklarımız bütün duyguların önüne geçti. Gözler ıslanırken 2009 yılı Mart soğuğunun hüzün günü hatıra geldi. Muhsin Başkanı beklediğimiz Ankara Esenboğa’ya gidiverdik bir an. Tabutunu taşırken, hatıralarını, bize bıraktıklarını, nezaketini, cesaretini, merhametini düşünürken kederlendiğimiz, günlerce inanmaya çalıştığımız ihtimallerin gölgesinde gerçekle yüzleştiğimiz, neden sonra Allah’ın ölüm ayetine sarıldığımız o an hatıra geldi. Birler, binler, yüzbinlerin veda için yollara revan olduğu günler, hayatta iken onun tertemiz liderliğinde gençliğimizi pişirme gayretimiz hatıra geldi. Mamak zindanlarından devlete uzanan kader çizgisinde, bir elinde Kur’an-ı Azimüşşan, diğer elinde bilgisayar hayalini bizlere hecelettiği günler hatıra geldi. Rabbim habibine komşu eylesin… Karartılan karanlığın içerisinde dualar ve gözyaşları ile siyasetin üstünde bir vedaya sahne tek perdelik dokunuşla Dâru’l-bekâ’ya uğurladığımız Muhsin Başkanı şerefle ve rahmetle yâd ediyoruz.